เรื่องของ"ใจ" 23/11/56

เนื้อเรื่อง

ขอพื้นที่เล็กๆไว้บันทึก

ขอบคุณคุณครูหนึ่งที่ทำให้วันนี้ได้เข้าใจว่าตัวเราจริงๆแล้วเป็นอย่างไร

     เมื่อก่อนเคยคิดว่าเราเองจะต่อที่ไหนก็ได้ ขอแค่ต่อแล้วมีความสุขก็คงจะพอแล้ว 
เป็นคนเบื่อง่ายทำอะไรเกือบสำเร็จตลอด ไม่เคยทำให้เต็มที่แล้วก็ต้องมานั่งเสียใจทีหลัง
ไม่เคยมองย้อนตัวเองมาถึงตรงนี้ ไม่เคยรู้สึกตัวเลยว่าตัวเองเป็นแบบนี้ ถึงวันนี้..คุณครูเรียกไปคุยด้วย ถามว่าเราเป็นอะไร ทำไมไม่มีสมาธิเรียนเลย เพราะเพื่อนไม่มาเหรอ? เราก็อึ้ง ครูบอกเห็นหลายรอบแล้วนะพอเพื่อนคนนี้ไม่มาทีไร เธอก็จะไม่มีสมาธิเรียนทุกที วอกแวก เหมือนขาดที่พึ่ง เราเองก็พึ่งรู้ว่าเพื่อนคนนี้จะมีอิทธิพลกับเราขนาดนี้ พึ่งจะรู้ว่าตัวเราเสียความ"เป็นตัวของตัวเอง"ไปแล้ว
      คุณครูถามว่าอยากต่อที่ไหน สถาบัน ก,ข,ค ก็ว่ากันไป แล้วเธอเริ่มต้นทำตามความฝันหรือยัง ท่านบอกว่า ตอนนี้สิ่งที่เธอไม่มีคือความเป็นตัวของตัวเอง โอนเอนได้ง่าย สะกิดนิดเดียวก็ไปแล้ว ผลักไปทางขวาล้มขวา ผลักไปทางซ้ายล้มซ้าย เธอบอกอยากเข้าสถาบันก.แต่เมื่อเพื่อนบอกสถาบันข.ก็ดี เธอก็จะเริ่มลังเลแล้วว่าจะเข้าสถาบันก.หรือข.ดี นั่นเป็นเพราะว่าเธอไม่มีความเป็นตัวของตัวเองและขาดจุดยืน สิ่งที่ตัวเธอต้องหาตอนนี้คือจุดยืน ใจจริงของเธออยากจะต่อที่ไหนกันแน่ ที่ไหนที่มีความสำคัญต่ออนาคตเธอที่สุด ให้เธอมองที่เป้าหมายใหญ่ หากเธอผ่านเป้าหมายใหญ่ไปได้ยังไงเป้าหมายเล็กเธอก็ต้องผ่านไปได้ เหมือนกับเวลาตีเมืองต้องเลือกตีเมืองหลวงก่อน เพราะมีความสำคัญมากที่สุด เมื่อเธอมีจุดยืนแล้วสิ่งที่จะต้องมีต่อมาคือความมุ่งมั่นและความตั้งใจ แล้วเธอต้องจัดสรรเวลาให้ดี ต้องรู้จุดอ่อนของตนเองและแก้ให้ถูกจุด อะไรที่ดีแล้วก็เสริมให้แข็งแกร่งขึ้นไปอีก เหมือนสำนวนที่ว่า"รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง"เมื่อวางแผนดีแล้วก็ถึงขั้นตอนที่ยากที่สุดนั่นคือการ"เริ่มทำ" ณ ตอนนี้ นี่คือสิ่งที่เธอยังขาดและนี่คือนิสัยของคนที่จะสอบ'ไม่ติด'
      หากเธอยังอยากเข้าในสถาบันที่เธอฝันไว้ ขอให้มั่นคง อย่าโลเล และอย่ายอมแพ้ พยายามให้ถึงที่สุด ถึงแม้เวลาจะเหลือไม่มากถ้า"ใจ"ของเธอมันไม่ยอมแพ้ยังไงเธอก็ชนะ แต่ถึงแม้เวลาเธอเหลืออีก3ปีหากเธอยอมแพ้ เธอก็แพ้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว ดังนั้นขอแค่เธอมีจิตใจที่เข้มแข็ง ไม่ว่าอุปสรรคใดๆเธอจะผ่านมันไปได้ รอยยิ้มที่ได้มาในวันแห่งความสำเร็จ จะทำให้เธอนึกย้อนมาถึงวันนี้ว่ามันคุ้มค่ากับที่เราพยายามมากแค่ไหน ดังนั้นอย่าย้อมแพ้ให้สู้จนถึงที่สุด

ขอบคุณสำหรับความหวังดีของครูมากนะคะ หนูจะทำเต็มที่ให้สมกับที่เป็นลูกศิษย์ครูค่ะ

สู้ๆนะตัวฉัน ต้องทำให้ได้!!